ماریا و خط عابر پیاده

سالهاست که در  ایام مدرسه روزی چهار بار  وقتی که  پشت چراغ قرمز میایستم میبینمش

مهربون وشاد همیشه خنده رو لبشه و همینطور که علامت ایست رو جلوی ماشینها گرفته با شادی همراهِ دانش آموزان  کوچکی میشه که میخوان  از وسط خیابون رد بشن

 مجسم کن روز های گرفته و سرد ؛ صبح زود که دلت رو پیش بالش گرمت جا گذاشتی ؛ وقتی پشت چراغ قرمز ایستادی و ماشینای بغلیتم دست کمی از تو ندارن دیدن یک صورت خندان چه کیفی میده . همیشه وقتی که به این چهار راه میرسم نا خودآگاه لبخند میاد روی صورتم . بدجوری به دیدن این موجود عزیز عادت کردم و یک جورایی ازش انرژی میگیرم

حتی روزهای خیلی سرد اینجا که کل سرو کله اش رو با کلاه و شال گردن میپوشونه بازم میتونم از حرکاتش تشخیص بدم که داره با مهر بچه ها رو همراهی میکنه

 همیشه دلم میخواست که یک روز برم و از نزدیک ببینمش . یه جورایی برام حکم د وستی رو پیدا کرده ؛ که روزی چند دفعه بهم یاد آوری میکنه  که باید مهربون بود و خوش اخلاق

بالاخره روز جمعه تصمییم گرفتم که این کار رو عملی کنم

این عکس ماریاست

خیلی خوشحالم که بالاخره  این دوست رو از نزدیک دیدم. ماریا سی و هفت ساله که کارش اینه میگفت : «وقتی این کار رو شروع کردم پسرم دو سالش بود و حالا یکماه دیگه میشه چهل سالش از اینکه تمام  عمرم یک کار نیمه وقت  داشتم خوشحالمبا غرور  خاصی میگفت « من و یک زن دیگه قدیمی ترین توی این کار  هستیم » خیلی مقیده که درست تا اون ساعتی که باید سر کارش بمونه .کاری که همکارش که اونور چهار راهه؛ هیچوقت نمیکنه و این تنها دلیل عصبانیت اینروزای ماریاست

ازش خواستم که یک خاطره برام تعریف کنه تا   درسایت بنویسم

گفت یک دفعه رفته بودم سوپر محله مون خرید ؛  یکدفعه دختر صندوقدار با صدای بلند گفت سلام ماریا

وقتی که تعجب منو دید ؛ گفت من وقتی که دبستان میرفتم تو منو از خیابون رد میکردی و همیشه به من میخندیدی . منم بعد از مدتی که یاد گرفتم حروف رو  بخونم اسمت رو روی سینه ات دیدم . اسمت  رو همراه با  لبخند مهربونت هیچوقت فراموش نکردم

گفت «اونروز خیلی حس خوبی بهم دست داد . یک جورایی فکر کردم خودم بزرگش کردم » ماریا الان ۷۱ سالشه هنوزم میخواد به اینکار ادامه بده وقتی که داشت میرفت طرف ماشینش  که یک پرچم  کانادا هم بهش وصل بود برام دستی تکون داد و گفت خوش باشی

و من واقعا حس کردم که حالم خوش شد

وقتی اومدم خونه دلم خواست غذایی درست کنم به خوش و خرمی ماریا

 شرط اول کارمون برای درست کردن این غذا ؛ خوش اخلاق بودنه . بهت بگم که اگه امروز بد اخلاقی این غذا رو درست نکن . چون دستور  این غذا برای آدمها ی خوش اخلاقه پس حواست رو جمع کن.نه وقت خودت رو تلف کن و نه موادت رو

موادی که برای خوراک خوش اخلاقی  لازم داری

عشق                                           بمقدار کافی

خوش اخلاقی                              به اندازه تمام لبخند های شیرین دنیا

ماهیچه یک گوساله خوش اخلاق ؛درشت خُرد شده              یک کیلو

کرفس سبز ترو تازه که به اندازه دو بند انگشت خُرد شده      چهار ساقه

هویج نارنجی عزیز که مثل کرفس خُرد کردی                     دوتا متوسطش

سیب زمینی این دوست  قدیمی که حلقه کردی                 سه تا متوسطش

نخود سبز با صفا                                                     یک پیمونه

قارچ  خُرد شده                                                       بازم یک پیمونه

پیاز یار همیشگی غذا ها  حلقه شده                             دوتا بزرگش

سیر نازنین ریز شده                                               سه حبه خوبش

رب گوجه خوش رنگ                                         سه قاشق غذا خوری پر

نمک و فلفل                                                     هر چقدر که دوست داری

زرد چوبه                                                         یک قاشق مربا  خوری

کره                                                               دو قاشق غذا خوری

نمک و فلفل                                                   هر چقدر که صلاح میدونی

محبت کن  یک قابلمه خوشگل  رو بذار روی حرارت متوسط . کره رو بریز تو ش و بهش فرصت بده تا آب بشه . در این مرحله پیاز ها رو بهمراهی سیر نازنین بریز روی کره ها و همی بزن و بذار  تا کمی تغییر رنگ بدن .

حالا نوبتی هم باشه نوبت هنرپیشه اصلی این غذا یعنی ماهیچه است . با  شادی فراوون اونارو وارد جمع دوست داشتنی پیاز و سیر کن . بهشون فرصت بده تا کمی با هم آشنا بشن. اما شما گاهی همی بهشون بزن که خدای نکرده ته نگیره

 زرد چوبه رو اضافه کن  و بعدشم رب گوجه رو . یک کم همشون بزن تا همگی عاشقانه به رب بچسبن  مقداری  آب به اندازه ای که روی ماهیچه و دوستان رو بگیرن به قابلمه اضافه کن . درش رو بذار و زیرش رو کم کن و بذار یک ساعتی بمونن .بعدش  هویج؛ کرفس ؛ سیب زمینی  و قارچ رو  با سلیقه در یک قابلمه جدا با کمی کره یک کم تفت بده بعد با خوش اخلاقی اضافه اشون کن به ماهیچه و دوستان  .اگر فکر میکنی که آبش کمه معطلش نکن . کمی آب بهشون اصافه کن اما جان هر کی دوست داری زیاد نه به اندازه . ( توجه داشته باش که قراره در آخر ما یک سُس نسبتا غلیظ داشته باشیم  برای همین میگم آب زیاد نریز ) وقتی که ماهیچه و دوستان به مرحله پختگی رسیدن نخود های سبز خوشرنگ رو اضافه کن ده تا پانزده دقیقه بهشو ن فرصت بده تا اونها هم با بقیه به تفاهم برسن

تا غذات حاضر بشه ؛ فکر کن که به بهانه این غذا میتونی چند نفر رو دور هم جمع کنی.  دوستای  خوبی که باعث بشن آدم یک چند ساعتی فارغ از تمام مسایل ریز ودرشت زندگی بشی

غذات که حاضر شد در قشنگترین ظرف خونت بریز و با عشق در سفره خونت بذار و درکنار اونهایی که دوست داری نوش جان کن

تا دوشنبه دیگه سعی کن از دوستهایی که خیلی وقته ازشون خبر نداری ؛ خبر بگیری

برای رسیدن به سفره اینترنتی فیس بوک اینجا کلیک کن